به نقل از «طرفداری»

داستان تلخ داورهای چهارم در لیگ برتر؛ وقتی بدترین شغل فوتبال را دارید

تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۶۲۹۱۳

داوران چهارم ارتباطی به تصمیمات داور اصلی و VAR ندارند، آن‌ها را رها کنید!

طرفداری | در حالی که تعدادی از داوران چهارم خوش‌شانس هستند که با اسم کوچک‌شان مورد خطاب قرار می‌گیرند، اکثریت آن‌ها در بازی‌ها «چهارمی» صدا زده می‌شوند. بنا به گزارش‌های رسیده به اتحادیه، در چند مورد الفاظ غیر قابل ترجمه‌ای هم به این داوران نسبت داده شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در توصیف این شغل، این هشدار باید وجود داشته باشد که قرار است 90 دقیقه بابت موضوعاتی که کوچک‌ترین ارتباطی به شما ندارند، مورد شماتت قرار بگیرید.

به عنوان داور چهارم؛ شما یک تابلو برای بالا بردن دارید و یک خودکار و کاغذ که باید بر اساس حوادث بازی، وقت‌های تلف شده را حساب کنید. همچنین دکمه‌ای برایتان وجود دارد که در مواقع لازم و زمانی که کسی شما را آزار می‌دهد، می‌توانید با فشار دادن آن با داور داخل زمین صحبت کنید. در ضمن فراموش نکنید در صورت مصدومیت داور وسط باید وارد زمین شوید، بنابراین کفش ورزشی خود را به همراه داشته باشید. در جریان بازی‌ها نیز در اغلب اوقات شما مانند یک معلم که دانش‌آموزان شر و شیطانی دارد، در تلاش برای آرام کردن کلاس هستید. بعد از توصیف این ویژگی‌ها، به زندگی داوران چهارم خوش آمدید!

استیو بنت، داور سابق در خصوص شغل داوران چهارم می‌گوید:

ببینید شما قرار نیست برای تعطیلات آنجا باشید. 90 دقیقه جهنمی در انتظار هر دو گوش شماست. از طرفی حواستان به وسیله ارتباطی هم خواهد بود تا متوجه شوید داور وسط چه می‌گوید و به دنبال چه چیزی است. پس از آن، دو سرمربی و سایر افراد حاضر را می‌بینید که تلاش می‌کنند به شما بگویند چه تصمیمی باید گرفته می‌شد و همچنین جمعیت حاضر در ورزشگاه را هم دارید. بنابراین، یک روز عالی در انتظار شماست!

کارت‌هایی که سرمربیان لیگ برتری در فصل جاری گرفته‌اند. روبرتو دی زربی خوش‌شانس است که 3 تن از رقبایش شغل خود را از دست داده‌اند! 

 از بسیاری جهات، داور چهارم بودن شغل قدرنادیده‌ای تلقی محسوب می‌گردد، به ویژه زمانی که در یک بازی شاهد حضور همزمان یورگن کلوپ، مارکو سیلوا و دستیارش هستید. اسامی که داوران چهارم از آن‌ها به عنوان پرخاشگرترین مربیان نام برده‌اند. حضور روبرتو دی زربی در صدر جدول فوق نیز جای تعجب ندارد. سرمربی ایتالیایی با وجود ارائه فوتبالی زیبا، رفتار بدی دارد و به همین دلیل مشتری دائمی کارت‌های داوران است. پپ گواردیولا -در کنار میکل آرتتا- نیز گاهی آن‌چنان به داخل زمین نزدیک می‌شود که داوران با خود می‌گویند: آیا روزی شاهد تکل زدن گواردیولا هم خواهیم بود؟

جیسون تیندال، دستیار ادی هاو در نیوکاسل شهرت فراوانی به دلیل رفتارهای کنار زمین خود دارد

و اما جیسون تیندال، دستیار ادی هاو در نیوکاسل. تیندال دائما ایستاده در حال تماشای بازی است. اگر یک قطار خالی داشته باشید، تیندال در این قطار ترجیح می‌‌دهد بایستد و ایستگاه آخر را هم خودش تعیین کند. آوازه رفتار تیندال در کنار زمین به حدی است که ماه گذشته توماس فرانک اذعان داشت در جریان دیدار برنتفورد و نیوکاسل، به دلیل حضور تیندال ترجیح داده است رفتار آرام خود را کنار بگذارد.

تیم‌هایی هم وجود دارد که اعضای کادرفنی آن باهم جنب و جوش زیادی در کنار زمین دارند. در حالی که مطابق قوانین فقط 2 نفر از اعضای کادرفنی اجازه دارند ایستاده بازی را تماشا کرده و یکی از آن‌ها وظیفه «کوچ کردن تیم» را بر عهده دارد، دیوید مویس به همراه کوین نولان و پل نویل در وست‌هم رفتار معکوسی دارند. در سوی دیگر، توماس فرانک و روی هاجسون به عنوان سرمربی‌های آرام شناخته می‌شوند. بازی رویایی برای حضور به عنوان داور چهارم؟ تعدادی از داوران چهارم در پاسخ به این پرسش گفته‌اند: چلسی مقابل لسترسیتی در ماه آگست، جایی که گراهام پاتر و برندن راجرز به جای غر زدن سر داور بازی، مشغول هدایت تیم خود بودند. اگر چه به گفته کارشناسان یکی از مشکلات دوران گراهام پاتر در چلسی، نبود تحرک در کنار زمین و شکایت نکردن از تصمیمات بازیکنان و داور بازی بود. جایی که هوداران چلسی دوست داشتند کسی مثل ژوزه مورینیو و آنتونیو کونته سرمربی‌شان بود. 

سیر صعودی کارت‌های مربیان در فصول اخیر لیگ برتر 

اما چرا سرمربیان لیگ برتری پرخاشگر شده‌اند؟

دیوید مویس در مصاحبه‌ای علت پرخاشگری مربیان را نقش رسانه‌ها عنوان کرده است:

رسانه‌ها به دنبال مربیانی بودند که احساسات خود را بروز دهند، متحرک باشند، عصبی بشوند، جشن بگیرند یا بطری‌ها را لگد بزنند. رسانه‌ها چنین چیزی خواستند و به همین سرمربیان به دنبال سبک جدیدی رفتند. 

رسانه‌ها نقشی داشته باشند یا نه، به نظر می‌رسد کار داوران چهارم هیچ‌وقت به این اندازه سخت نبوده است. بسیاری از مردم وظیفه اصلی داور چهارم را نمی‌دانند. واضح است که به عنوان سرمربی وظیفه دارید بازی را ببرید و طبیعی است در درون بازی با حاکم شدن احساسات، شخصیت‌های متفاوتی به خود بگیرید، اما در چنین شرایطی نباید داور چهارم تبدیل به یک کیسه بوکس برای شما شود. در حالی که هاوارد وب با تمامی تیم‌های لیگ برتر و چمپیون‌شیپ پیرامون رفتارشان با داوران صحبت کرده، در فصل جاری لیگ برتر در 3 هفته به پایان رقابت‌ها، تقریبا به اندازه 2 برابر فصل گذشته، مربی‌ها کارت گرفته‌اند. با همه این تفاسیر؛ داور چهارم بودن برخلاف چیزی که فکر می‌کنید شغل آسانی نیست و بعید است کسی دوست داشته باشد جای خود را با آن‌ها عوض کند.

به قلم استوارت جیمز برای اتلتیک

اخبار داغ

جشن تولد خارجی‌ها در رستوران مدافع استقلال مهاجم سابق بارسلونا با پیراهن چلسی قهرمان لالیگا شد قهرمان فراموش‌نشدنی در لبه پرتگاه؛ فقط یک قدم تا سقوط درگیری مربیان رئال مادرید و اتلتیکو مادرید؛ دیروز دوست، امروز دشمن دروازه‌بان سابق استقلال: فحاشی برخی هواداران پرسپولیس ناراحتم کرد

منبع: طرفداری

کلیدواژه: داوران چهارم داور چهارم کنار زمین لیگ برتر رسانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۶۲۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم نیست

به گزارش قدس آنلاین،  اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی در خانه هنرمندان برگزار شد.

سید حمید امامی مدیر بادبوم به جمع هنروران نوجوان حاضر در جشن اشاره کرد و گفت: ما در این جمع قرار بود یک دورهمی ساده داشته باشیم اما کار گسترده شد و بخاطر محدودیت‌ فضا نصف بچه‌هایی که قرار بود دعوت شوند، دعوت نشدند و انشالله دورهمی بعدی در ورزشگاه آزادی باشد.

موضوعات «آسمون» را مطابق با نوجوانان انتخاب کنیم

او به آغاز فعالیت بادبون در سال ۹۳_۱۳۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم بخاطر اینکه این‌ سال‌ها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.

دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و ادامه داد: امروز آغاز رسمی جشنواره آسمون است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوای برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال است که جوایز بسیار ارزشمندی دارد و که آغاز رسمی آن با شماهایی است که در این مدت با ما بودند.

امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزئیات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است،  تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده‌ خودشان را شکل بدهند.

 برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید

سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در سخنانی نوجوانی را بهترین دوره زندگی هر فرد دانست و افزود: باید برای دوره نوجوانی به‌شدت تلاش کرد و اشتباه اینجا جایز است و حتما در بزرگسالی می‌توان از اندوخته‌های آن استفاد کرد.

او از تکرار تجربه در نوجوانی به‌عنوان یک توصیه یاد کرد و تاکید کرد: در نوجوانی باید بسیار تجربه کرد؛ این دوره فرصتی برای آزمون و خطاست و هیچ اشکالی ندارد و خطا کرد چراکه این تجارب مواد خام آینده خواهند شد تا از آن‌ها استفاده مفید کرد.

این فیلمساز در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. به بچه‌هایی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، توصیه می‌کنم از خودتان و تجارب و خاطرت‌تان شروع کنید؛ تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد.

 به اولین چیزی که نیاز دارید، ایده است

خردمندان از ایده به‌عنوان اولین مرحله برای فیلمسازی یاد کرد و گفت: یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.

او به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید که جزئیات قابل لمس از آن‌ها در ذهن داشته باشید که همگی برامده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آن‌ها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.

کارگردان "بیست و یک روز بعد" تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و  این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم.من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم "بیست و یک روز بعد" که قصه‌ی واقعی داشت با هدف حرکت به‌سمت درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.

خردمندان خطاب به حاضرین گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات‌ خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آن‌ها را می‌شناسید را بنویسید که برای شما تولید داستان می‌کنند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلم‌سازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.

او افزود: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یادبگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی  مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.